به گزارش متادخت، استفاده از یک عنوان مناسب و متفاوت که بتواند پیام کتاب را نیز منتقل کند نقش حائز اهمیتی در تمایل خواننده به انتخاب آن کتاب دارد. کتاب زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش در واقع از همین ترفند استفاده کرده است. استفاده از یک پارادوکس مهم در تصویر زنانه و مردانه که به خوبی می‌تواند بیانگر مطالب غافل‌گیر کننده‌ای باشد که چشم انتظار مخاطب است. این کتاب می‌تواند علاقه‌مندان به حوزه تاریخ و جنسیت را شگفت‌زده سازد. نویسنده پای سفرنامه‌ها و زندگی‌نامه‌ها، پارچه‌نویسی‌ها، اشعار، رمان‌های فارسی و حتی نمادهای ضرب شده بر روی مسکوکات را به حوزه جنسیت باز کرده است. خواننده در این کتاب یک سفر تاریخی خواهد داشت به دوران قاجار تا دگرگونی امور جنسیتی را به نظاره بنشیند. همواره مطالعه در حوزه تاریخ زنان امر سخت و دشواری بوده است؛ زیرا کمبود منابع تاریخی و اسناد قابل استناد درباره زنان، فضای کار را سخت و حتی گاهی بدون پشتوانه کرده است. نویسنده کتاب زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش توانسته این کمبود را از راه دیگری جبران کند. نویسنده معتقد است: «اگر ما جنسیت را به صورت تحلیل مطالعه کنیم از منابع مردان درباره زنان هم می‌توان استفاده کرد.» این نگاه شاید بتواند زنانی که هیچ‌گاه در تاریخ حاضر نبوده‌اند را از پس پرده بیرون کشیده و بازنویسی کند.
«در اواخر قرن نوزدهم، در بُعد جنسیتی زیبایی تغییر ژرفی شکل گرفته بود. توصیف زیبایی مردانه و عشق مرد به مرد محو شد. مردان در تابلوهای سلطنتی پس از دوران ناصری، نه دیگر با کمرهای باریک به تصویر کشیده شدند و نه ویژگی‌های چهره‌ی زیبای مردان در دهه‌های اول را داشتند. به طور مشابه، تصاویر زنان و ویژگی‌های بدن آن‌ها از مردان متمایز شد. به زبان دیگر بازنمایی زیبایی، دستخوش تغییرات مهمی شد. بر اساس تحقیقات اختیار و آدامو، فرهنگ بصری دوران قاجار از نقاشی‌های فانتزی به ناتورالیسم و رئالیسم تغییر یافت. آدامو تاریخ این جا به جایی را در دروه محمد شاه می‌داند.»
مطالعه بخش‌هایی کوتاهی از کتاب می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید با مطالعه این کتاب با چه حقایقی مواجه خواهید شد.
زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش
افسانه نجم‌آبادی
