به گزارش متادخت، کوله­‌ام را روی دوشم می‌­اندازم تا راهی پانسیون شوم. امتحانات این چند مدت خسته‌­ام کرده، حتی حوصله خودم را هم ندارم. روزشماری می­‌کنم برای این که تعطیلات شروع شود و بتوانم برگردم ایران. چند قدمی بیشتر نرفته‌­ام که دیوید صدایم می­‌کند. برمی­‌گردم. دیوید مثل همشه سرحال و سرزنده است، می‌گوید: «حوصله داری با هم یه قهوه بخوریم؟» سعی می­‌کنم طوری حرف بزنم که ناراحت نشود: «راستش خیلی خسته‌­ام دیوید، بذار برای یه موقع دیگه» از چشمانش معلوم است که از حرفم دلخور شده، کمی مِن مِن می­‌کند و می­‌گوید: «ببین کتی! تو همه‌­ش داری منو از خودت می­رونی، نمی­‌خوای جواب خواستگاریمو بدی؟» کلافه می‌­شوم. به صندلی گوشه دانشکده اشاره می‌­کنم و می­‌گویم: «بیا این جا بشین باهات صحبت دارم.»

با هم به سمت نیمکت می‌رویم. گوشه­‌ای از نیمکت می­‌نشینم. هوا کمی سرد شده است. دیوید هم می‌نشیند و زل می‌­زند به من. سرم را پایین می‌­اندازم و می­‌گویم: «من همون موقع که درخواست ازدواج کردی، گفتم که ما نمی­‌تونیم با هم ازدواج کنیم ولی تو هی اصرار کردی گفتی بیشتر فکر کن.» برمی­‌گردم و به چهره مضطربش نگاه می­‌کنم: «ببین دیوید! من مسلمونم تو مسیحی، من ایرانی‌­ام تو انگلیسی، همه اینا دلیل می­شه که ما نتونیم با هم ازدواج کنیم.» دیوید خنده‌­ای عصبی تحویلم می­‌دهد: «اینا که گفتی چه ربطی داره؟ این همه آدم با دین و ملیت مختلف با هم ازدواج کردن مگه چه اتفاقی افتاده؟» نمی‌­دانم چه باید بگویم تا قانع شود سعی می­‌کنم آرام و شمرده حرف بزنم: «تو دین من، دختر مسلمون نمی­تونه با کسی که مسلمون نیست ازدواج کنه می­فهمی؟ منم یه دختر مسلمون معتقدم که اومدم این جا درس بخونم و برگردم کشورم، متوجه می­شی چی می­گم؟» منتظر پاسخش نمی­‌مانم بلند می­شوم و آرام به سمت پانسیون می‌­روم صدایم می­‌کند اما برنمی­‌گردم این طوری برای خودش هم بهتر است.

پیوست

ماده 1059 قانون مدنی: ازدواج مسلمه با غیر مسلم ممنوع است.

ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی در مواردی منع قانونی ندارد که به اجازه مخصوص بوده و دولت باید در هر نقطه مرجعی را برای ازدواج معین نماید. هر خارجی که بدون اجازه مذکور در فوق زن ایرانی را ازدواج نماید به حبس تأدیبی از یک سال تا سه سال محکوم خواهد شد.