به گزارش متادخت، هرساله پیاده‌روی اربعین و حضور مسلمانان در آن، بازتاب‌های متفاوتی را درپی دارد. این مراسم یکی از بزرگ‌ترین پیاده‌روی و گردهمایی عمومی سالانه جهان است که میلیون‌ها مسلمان پس از پیاده‌روی از مناطق گوناگون در شهر کربلا جمع می‌شوند. آن‌چه درمسیر به چشم می‌خورد عدم محدودیت سنی حاضران است به نحوی که کودکان و افراد سالخورده دوشادوش یکدیگر قدم برمی‌دارند. هرچند هنوز اختلاف نظرهایی در خصوص حضوراقشار مختلف زائرین وجود دارد؛ بطوری که برخی محافل مخالف حضور زنان و کودکان بوده و پیاده‌روی اربعین را بخاطر شرایط نامناسب جوی وخطرات احتمالی جای آنان نمی‌دانند و در عوض افرادی هستند که با تمام اعضای خانواده در این مسیر حاضر می‌شوند. در توضیح این مسئله می‌توان ابتدا نگاهی به داستان کربلا داشت. عملکرد امام حسین (ع) خود قابل تامل است، چرا که ایشان برای خلق حماسه عاشورا علاوه بر مردان، زنان و کودکان را نیز در سنین مختلف با خود همراه کردند و بخش بزرگی از کار را به دست آنان سپردند. و هرکدام در نقطه‌ای که باید، ایستادند؛ عده‌ای شهید شده و عده دیگر مبلغ پیام کربلا شدند و اجازه ندادند که قیام امام حسین (ع) در تاریخ گم شود.
کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا
حال به دنیای امروز نگاه کنیم، امروز نیز دنیا تشنه پیام کربلاست و این پیام باید توسط مقلدان آن به جهان مخابره شود. در دستگاه اباعبدالله هرکس نقشی دارد که باید آن را پیدا کند، زن/مرد و پیر/جوان ندارد، همه باید تلاش کنند تا راه امام به ثمر نشسته و جهانی از دین‌داری، آزادگی و ظلم‌ستیزی پر شود. دراصل امروزه پیاده‌روی اربعین ابزاری است برای انتقال این پیام مهم به دنیا و ما باید از آن استفاده کنیم و تلاش کنیم در موثرترین حالت ممکن این پیام را ارسال کنیم.
اگر بخواهیم اثرگذاری جهانی حضور زنان در پیاده روی اربعین را بررسی کنیم، خوب است نگاهی داشته باشیم به سخنان شهید مطهری. ایشان در کتاب حماسه حسینی خود چهار عامل را در موفقیت یا شکست یک پیام موثر می‌دانند و این چهار عامل عبارتند از:
- ماهیت پیام
- شخصیت خاص پیام‌رسان
- ابزار پیام‌رسانی
- کیفیت، متد و اسلوب رساندن پیام
اگر بخواهیم پیاده‌روی اربعین را با این ۴ عامل تطبیق دهیم، در عامل اول که حقانیت و غنی بودن پیام است شکی نیست. و درمورد سوم نیز، به عنوان ابزار پیام‌رسانی «پیاده روی» یک انتخاب شایسته و موفق است. و اما عامل دوم و چهارم:
هرساله پیام‌رسانان این پیاده‌روی علاوه بر مردان، زنان و کودکانی هستند که تصویر متفاوتی را در رسانه‌ها رقم می‌زنند. زنانی باردار، با کودکان شیرخواره، به همراه چند کودک و… که همه و همه سختی این سفر را به جان می‌خرند تا برای اربعین، کربلا باشند. و این حضور در مسیر، بیش از هر المان دیگری می‌تواند تداعی کننده شروع این پیاده‌روی‌ها توسط اهل‌بیت امام حسین ازشام به کربلا باشد. آن‌ها نه فقط به خاطر علاقه شخصی به امام حسین، بلکه به سبب وظیفه مهمی که برای ادامه دادن راه زنان و کودکان کربلا به عنوان مبلغ کربلا، دارند باید در این مسیر حرکت کنند. دنیا باید بداند که مسلمانان به یاران امان حسین (ع) اقتدا کرده و جان‌شان را خانوادگی فدای اسلام خواهند کرد. از سوی دیگر بسیاری از زنان هستند که در موکب‌ها مدت زیادی را خدمت‌رسانی می‌کنند و یا تعداد زیادی از زنان میزبان عراقی که خانه و کاشانه خود را وقف زائران اباعبدلله کردند. این مشارکت فعالانه علاوه بر خودسازی و اثرمعنوی که بر خود افراد و زندگی آنان دارد، تصویر متفاوتی از زن مسلمان را برخلاف القائات رسانه‌ای به پیش چشم جهانیان قرار می‌دهد. بنابراین حضور زنان و کودکان در پیاده‌روی، علاوه‌بر عامل سوم که شخصیت پیام‌رسان است، بر کیفیت ارسال این پیام نیز بسیار اثرگذار است و باید از آن به بهترین شکل ممکن استفاده کرد.
این حضور امری لازم و ضروری است و حذف آنان از این حرکت پرشور غیرقابل ممکن است. چراکه تکلیف آنان برای ادامه دادن راه زنان و کودکان کربلا و حق ایشان برای رشد و تعالی امری اثبات شده و مشخص است.
به قلم طاهره اسمعیل زاده؛ طلبه سطح دو حوزه علمیه
