به گزارش متادخت، بسیاری از زنان با این ایده که مادران خوب همه کار برای کودکانشان انجام میدهند پا به عرصه مادری میگذارند، بعضی حتی پا از این فراتر گذاشته و نه تنها کارهای آنها را انجام میدهند بلکه به جای آنها فکر میکنند.
نتیجه این تفکر قطعا چیزی نیست جز این که هر روز بر سر هر موضوع پیش پا افتادهای جنگ خواستهها پیش میآید. زیرا خواستههای فرزندان با خواستههای مادران متفاوت است و در نهایت این مشکل به ایجاد احساسات ناخوشایند منتهی میشود.
اگر مادران یاد بگیرند که مسئولیتهایی که به عهده کودکان است به خودشان واگذار کنند، بجای آنها فکر نکنند و تصمیم نگیرند موقعیت خانواده در وضعیت بهتری قرار میگیرد.
فرایند مستقل شدن کودکان برای همه والدین از اهمیت فوق العادهای برخوردار است اما یک نیروی درونی در وجود مادران است که باعث میشود خلاف این امر عمل کنند. یکی از موانع درونی این است که زندگیهای امروزه، زندگیهای پرمشغلهای است و همهی انسانها در شتاب زندگی میکنند. بخاطر همین است که مادران بچههایشان را از خواب بیدار میکنند، خودشان دکمههای آنها را میبندند، خودشان میگویند چی بپوشند و چی بخورند زیرا با این روش کارها آسانتر و سریعتر انجام میشود.
مانع بعدی این است که مادران نمیتوانند با احساسات خودشان کنار بیایند و سعی نمیکنند با این عقیده که شکست بچهها، شکست آنهاست مبازه کنند، بخاطر همین اجازه اشتباه و شکست خوردن را به فرزندانشان نمیدهند. زیرا بسیاری از راه حلهای مشکلات کودکان پیش مادران آنهاست و مادران نمیتوانند خویشتنداری کنند و این راهکارها را در اختیارشان قرار ندهند تا خودشان راه حلی پیدا کنند.
در آخر باید گفت مهمترین دلیلی که مادران علاقه دارند همه فن حریف باشند این است که آنها وقتی که احساس میکنند کودکانشان به آنها نیاز ندارند و خودشان به تنهایی از پس کارهایشان بر میآیند غمزه میشوند زیرا این احساس در آنها به وجود میآید که دیگر مورد نیاز نیستند.