به گزارش متادخت، پتو را از روی سرش کنار میکشم و میگویم:
- مادر دنیا که به آخر نرسیده یه کاریش میکنیم دیگه!
پتو را دوباره روی سرش میکشد و میگوید:
- عزیز بذار به درد خودم بمیرم. همه سرمایه زندگیم از دستم رفت. شما الان میگی یه کاریش میکنیم؟
بلند میشوم و شروع میکنم به جمع و جور کردن اتاق. دلم اما از دستش پر است. با این که میدانم شاید من هم مقصر باشم اما خودش با ندانم کاریهایش کار را به اینجا کشانده بود.
- ببین پسرم! هر کس تاوان تصمیمات زندگیشو میده. تو هم الان داری تاوان اشتباهتو میدی. تازه شانس آوردی همچین مال و منالی نداری. اون روز که رفتی خواستگاری فیروزه با این که دختر خواهرم بود و دوستش داشتم، هنوزم دارم، گفتم پسرجان فیروزه لقمه دهن ما نیست. این دختر تو ناز و نعمت بزرگ شده، نمیتونه با تو زندگی کنه. هر دوتاتون پاتونو کردید تو یه کفش گفتید: نه ما همو دوست داریم. دیدی مادر دوست داشتن نون و آب نمیشه. فیروزه مثل دختر منه، خودم بزرگش کردم، پیشبینی این روزا برام سخت نبود. اون روز که نشستیم مجلس بله برون، آقا جمشید گفت: هفتصدتا سکه. گردنتو کج کردی گفتی ارزش فیروزه بیشتر از این حرفاس. بنده خدا میخواست یه چیزی بگه تو بری پشت سرتو نگاه نکنی، نمیدونست کمعقلتر از این حرفایی.
لحظاتی سکوت میکنم. لباسهای روی زمین را زیر بغلم میزنم و از اتاق بیرون میروم. قطره اشکی از گوشه چشمانم پایین میآید. تمام ارثی که از جلال خدا بیامرز برای سرمایه کارش کنار گذاشته بود را مجبور شد به عنوان مهریه به فیروزه بدهد. شانس آورده بود بیشتر از اینها نداشت و الا… برمیگردم اتاق دوباره پتو را از سرش کنار میکشم.
- پاشو مادر این طور نکن با خودت، حق فیروزه بود مادر، اونم از زندگی با تو خیری ندید. سند خونه رو گذاشتم روی میز ببر بذار واسه فروش میریم یه آپارتمان کوچیک، با بقیه پولش دوباره کارو بارتو راه میندازی. پاشو مادر من طاقت دیدن تو رو تو این حال ندارم.
بلند میشود و مینشیند. به پهنای صورت اشک ریخته. گاهی تاوان یک اشتباه برای آدم گران تمام میشود.
پیوست:
ماده 22 قانون حمایت از خانواده: هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکّه تمام بهارآزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده (۲) قانون اجرای محکومیتهای مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت(توانایی مالی) زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.