لایحه حجاب؛ تهدید یا فرصت؟

لایحه حفاف و حجاب لایحه حجاب
اطلاع‌رسانی از هدف لایحه، جزئیات و نحوه اجرای آن به صورت جزئی و مشخص در هر ماده، بدون شک می‌تواند آمادگی ذهنی بیشتری در جامعه ایجاد کند و مانع از قضاوت‌های لحظه‌ای و سوء برداشت‌ کاربرهای مجازی شود.

به گزارش متادخت، لایحه حجاب تهدید است یا فرصت؟ شاید با خبر تایید لایحه حجاب و عفاف توسط شورای نگهبان پس از تصویب در مجلس بتوان این سوال را مطرح کرد. این لایحه که با هدف نظم بخشیدن به شرایط فرهنگی جامعه و اصلاح ایرادات قانون سابق اولین بار اردیبهشت ۱۴۰۲ توسط قوه قضائیه تهیه شد، مانند شمشیر دولبه‌ای است که می‌تواند حلال مشکلات و اختلاف نظرهای فعلی و یا تشدیدکننده آنان باشد. اما چه چیزی این لایحه را متفاوت‌ از قبل می‌کند؟

 

شرایط متفاوت کنونی

نقطه کنونی شرایط فرهنگی جامعه و گسترش فضای رسانه‌ای دو عامل اثرگذار در روند تصویب و اجرای لایحه حجاب و عفاف است. سوء برداشت‌های انباشته‌شده در سال‌های اخیر، در کنار اتفاقات تلخ آن روزها تصویر غلطی از مشی کلی انقلاب اسلامی در حوزه زنان در اذهان مردم بخصوص نسل جدید و همچنین جامعه جهانی ایجاد کرده است.

از سوی دیگر گسترش فضای مجازی و افزایش سرعت انتشار اخبار بدون نظارت ابتدایی، کار را به جایی رسانده است که کوچکترین برداشت در سریع‌ترین زمان ممکن می‌تواند در فضای کشور منتشر شود؛ حتی اگر از صحت کافی برخوردار نباشد. از سوی دیگر تجربه ثابت کرده است تکذیب خبر به اندازه اصل خبر منتشرشده نشر پیدا نمی‌کند. بنابراین نمی‌توان جو ایجاد شده علیه یک خبر را به راحتی متوقف کرد و جامعه را از اصل خبر توجیه نمود. این دوعامل به‌تنهایی می‌تواند بازتاب خبری تایید لایحه حجاب و عفاف را در مسیری نامشخص سوق دهد.

 

از نان شب واجب‌‌تر

تجارب نشان می‌دهد یکی از اصلی‌ترین عوامل عدم همراهی مردم با تصمیمات کلان بیش از اصل موضوع، در نحوه اطلاع‌رسانی آن است. و این مسئله بخصوص در مسائل فرهنگی و اقتصادی، که گره خورده با زندگی عامه مردم است، خود را نشان می‌دهد. رسانه همان‌قدر که قدرت دارد در افکار جامعه اثرات مخربی بجا بگذارد، می‌تواند ناجی بوده و نقش پیش‌برنده کار را ایفا کند. اطلاع‌رسانی از هدف لایحه، جزئیات و نحوه اجرای آن به صورت جزئی و مشخص در هر ماده، بدون شک می‌تواند آمادگی ذهنی بیشتری در جامعه ایجاد کند و مانع از قضاوت‌های لحظه‌ای و سوء برداشت‌ کاربرهای مجازی شود. از سویی گسترش فضای مجازی ایجاب می‌کند این امر علاوه‌بر رسانه‌ ملی، در قالب‌های روز و مورد توجه نسل جدید به دست آنان برسد.

 

این راه، تصمیم واحد می‌طلبد!

با وجود دقت به جزئیات و ظریف‌نگاری بیشتر در متن لایحه اما هنوز ابهامات و ایراداتی به آن وارد می‌شود. اجرایی نبودن نظارت توسط دوربین‌ها و نبود بستر فراهم آنان، نحوه دریافت جرایم نقدی به‌عنوان اصلی‌ترین عامل بازدارنده پیش‌بینی شده، عدم وجود متولی کلان بر باقی بخش‌های تعریف شده و… برخی از آنان است.

حال باید ببینیم در رفت و برگشت اخیر چه اصلاحاتی در آن اعمال شده است. از سوی دیگر به‌زعم نویسنده، مهم‌ترین عامل در گرفتن نتیجه مطلوب از این لایحه حفظ وحدت میان قوا و سایر دستگاه‌های مسئول است. به‌نحوی که باید نظرات مختلف در این موضوع قبل از رسیدن به جامعه بررسی و در نهایت تصمیم مشترک بیان و اجرا شود، تا دیگر شاهد اعلام و تکذیب اخبار از سوی نهادهای مختلف و استفاده از جمع‌های رسانه‌ای مردمی برای بیان اختلاف نظرهای مسئولین نباشیم. زیرا این عامل بیش از هر مورد دیگر می‌تواند سبب تشویش افکار عمومی و نابسامانی فضای فرهنگی و رسانه‌ای شود.​

 

به قلم فرناز اینانلو؛ سردبیر، فعال حوزه زنان

دیدگاه خود را اینجا قرار دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط