به گزارش متادخت، کتاب «بانوی عاشق» نوشته‌ اعظم بروجردی، اثری است استثنایی که به زندگی حضرت خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) در سال‌های پیش از ازدواج با پیامبر اسلام (صلى‌الله‌عليه‌وآله) می‌پردازد و تصویری انسانی، زنانه و دقیق از یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ ارائه می‌دهد. این رمان، فراتر از یک روایت تاریخی، کوششی است برای بازآفرینی زندگی زنی که با خرد، شجاعت و اراده‌ خویش، مسیر تاریخ را تغییر داد و الگویی پایدار برای زنان در همه‎ دوران‌ها به شمار می‌رود. یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های «بانوی عاشق» توجه به شخصیت مستقل و فعال حضرت خدیجه (س) است. بروجردی با ظرافتی خاص، زندگی او را به دور از کلیشه‌های رایج درباره‌ زنان تاریخ بازسازی می‌کند و نشان می‌دهد که قدرت واقعی یک زن تنها در ثروت یا جایگاه اجتماعی او نیست، بلکه در توانایی‌های فکری، درایت اخلاقی و عمق احساسات او نیز متجلی می‌شود. این کتاب به خواننده می‌آموزد که زنان می‌توانند در شرایط دشوار، با خرد و شجاعت، هم مسیر زندگی خود و هم سرنوشت اجتماع را رقم بزنند. زنان فعال در جامعه و تأثیرگذاری تاریخی رمان با پرداختن به جزییات زندگی روزمره‌ خدیجه (س)، تعاملات اجتماعی و تصمیمات کلیدی او، تصویری چندبعدی از زنانی ارائه می‌دهد که در جوامع مردسالار تاریخ نیز فعال، مؤثر و الهام‌بخش بوده‌اند. خواننده با هر صفحه، شاهد هوش و ذکاوت تجاری، مهارت‌های مدیریتی و حساسیت اخلاقی خدیجه(س) است، زنانی که در عین داشتن قدرت و استقلال، همواره توجه و دغدغه‌ی خانواده، جامعه و عدالت را در نظر داشتند. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های اثر، روایت جستجوی خدیجه(س) برای همسری شایسته است؛ تجربه‌ای که به او کمک می‌کند تا ویژگی‌های انسانی و اخلاقی پیامبر اسلام (صلى‌الله‌عليه‌وآله) را کشف کند. این بخش، علاوه بر بعد عاشقانه و احساسی، بازتاب‌دهنده‌ قدرت تصمیم‌گیری زنان در شکل‌دهی به مسیر زندگی و تأثیر آن بر تاریخ است. بروجردی نشان می‌دهد که انتخاب‌های زنان می‌تواند نه تنها بر زندگی شخصی، بلکه بر روندهای اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی تأثیر بگذارد و قدرت آن‌ها فراتر از حاشیه‌نشینی و محدودیت‌های تاریخی است. خدیجه(س)، الهام‌بخش برای زنان امروز نگاه جامعه‌شناسی این رمان نیز قابل توجه است. کتاب به وضوح نشان می‌دهد که حتی در جوامع مردسالار، زنان می‌توانند با خرد، اراده و توانایی‌های خود نقش‌های تأثیرگذار داشته باشند. زندگی خدیجه در مکه، مراودات تجاری، مسئولیت‌های خانوادگی و تعاملات اجتماعی او، تصویری از زنانگی فعال و مؤثر ارائه می‌دهد؛ زنانی که در اقتصاد، سیاست و فرهنگ زمان خود مشارکت داشته و با تصمیمات هوشمندانه، مسیر جامعه را شکل می‌دادند. این نگاه، «بانوی عاشق» را از یک رمان صرف تاریخی به اثری با ارزش برای مطالعات زنان و جنسیت تبدیل می‌کند. از نظر ادبی، رمان با سبک روان و جزئیات ملموس، فضای مکه و فرهنگ آن زمان را به تصویر می‌کشد و مخاطب را در تجربه‌ زندگی خدیجه شریک می‌سازد. بروجردی با دقت به روانشناسی شخصیت، رفتارهای اجتماعی و تصمیمات مهم، تصویری زنده و باورپذیر از یک زن مقتدر و اثرگذار ارائه می‌دهد. این کتاب نشان می‌دهد که زنان، با وجود محدودیت‌های اجتماعی، می‌توانند مسیر تاریخ را تغییر دهند و در زندگی نسل‌های بعدی اثرگذار باشند. «بانوی عاشق» همچنین به نقش معنوی و اخلاقی خدیجه (س) در جامعه می‌پردازد. قدرت، ایمان، صداقت و روحیه‌ شجاعانه‌ی او، الگویی برای زنان و مردان امروز است. کتاب با پرداختن به احساسات، آرزوها، مبارزات و مسئولیت‌های او، تصویری انسانی و قابل درک از یک شخصیت تاریخی بزرگ ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که جایگاه زن در تاریخ، تنها به عنوان همسر یا مادر نیست، بلکه او می‌تواند رهبر، مشاور، الگو و پیشرو باشد. در مجموع، «بانوی عاشق» نه تنها زندگی حضرت خدیجه (س) را روایت می‌کند، بلکه به بررسی جایگاه زنان در جامعه، ظرفیت‌های زنانه، شجاعت، توانمندی‌ها و نقش زنان در تغییر مسیر تاریخ می‌پردازد. این کتاب، خواننده را با واقعیت‌های زنانه‌ تاریخ، پیچیدگی‌های اجتماعی و ارزش‌های انسانی آشنا می‌سازد و الهام‌بخش کسانی است که به دنبال شناخت قدرت زنان و اثرگذاری آنان در جهان هستند. مطالعه‌ این رمان برای علاقه‌مندان تاریخ، مطالعات زنان، روانشناسی شخصیت و همه کسانی که به درک عمیق‌تر از زندگی زنان و جایگاه آنان در تاریخ اهمیت می‌دهند، توصیه می‌شود. بخش‌هایی از کتاب آوازه‌ی رسوایی ملکه در کوی و بازار پیچیده بود. زن‌ها در کنج خانه‌هایشان عالمی را رسوا می‌کردند و مردها بر سر بازار هوار می‌کشیدند و قاه‌قاه می‌خندیدند. • عجبا که در این شهر تا به حال کسی ندیده که زنی به خواستگاری مردی رفته باشد! زن‌ها لب‌هایشان را می‌گزیدند و با چشم و ابرو به یکدیگر اشاره می‌کردند. • دیدید عاقبت یک زن با آبرو به کجا کشید؟ چه فضاحتی، بیشتر از این؟ بعضی از سر دلسوزی به زبان می‌آمدند: «مگر خدیجه در زندگی چه کم و کسری‌ای داشت که چنین کاری از او سر زد؟ چرا چنین بی‌رحمانه خود را رسوا کرد؟» و عده‌ای سؤال می‌کردند: حالا جواب محمد چه بوده؟ کس دیگری جواب می‌داد: معلوم است! کسی دست رد به سینه چنین زنی چون او نمی‌زند. کس دیگری می‌گفت: اگر من به جای محمد بودم، او را چنان تحقیر می‌کردم که از خجالت نتواند سرش را میان جمع بالا بگیرد. اما حقیقت این بود که وقتی صفیه نظر محمد در این ارتباط با ملکه جویا شد، او با این اشتیاقی غیرقابل وصف لبخند زد. • آیا او به همسری من درخواهد آمد؟ خاله جان! کجاست زنی چون خدیجه؟ صفیه با شوق کل کشیده بود، دست افشانی کرده و مبارک باد گفته بود، چرا که محمد با رویی باز خواسته بود صفیه از ملکه خواستگاری کند. نقل این ماجرا همه را شگفت‌زده و خاموش کرد، اما کسانی که از حسادت می‌سوختند، باب تازه‌ای حرف و سخن را باز کردند. • بله، اگر ما هم بودیم، می‌پذیرفتیم. • زنی با این همه جلال و مکنت، عاشق جوانی یتیم شده است! چه فرصتی بهتر از این برای محمد؟ • شاهین پادشاهی یکباره بر سر وی نشسته. اما در خانه‌ی ملکه خبرهای دیگری بود. همه فهمیده بودند که پیش از این، ملکه بدون عشق محمد، در فقر محض زندگی می‌کرده است و آن همه ثروت و شوکت حقیقتاً برای وی چیزی به حساب نمی‌آمدند و برابر محبتی که اینک نصیبش شده، ارزش چندانی نداشته است. آرزوی بیشتر اهل خانه برآورده شده بود و مرد رویاهای بانو از راه رسید.